โครงการวิจัย
การผลิตไม้อัดจากเศษเปลือกหมากโดยใช้ยางพาราเป็นสารยึดประสาน
Production of plywood from betel nut shell waste using para rubber as a binder
รายละเอียดโครงการ
| ปีงบประมาณ | 2564 |
| หน่วยงานเจ้าของโครงการ | |
| ลักษณะโครงการ | โครงการใหม่ |
| ประเภทโครงการ | โครงการเดี่ยว |
| ประเภทงานวิจัย | โครงการวิจัยและพัฒนา |
| วันที่เริ่มโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 1 ตุลาคม 2563 |
| วันที่สิ้นสุดโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 30 กันยายน 2564 |
| วันที่ได้รับทุนวิจัย (พ.ศ.) | 1 ธันวาคม 2563 |
| ประเภททุนวิจัย | ทุน ววน. |
| สถานะโครงการ | สิ้นสุดโครงการ(ส่งผลผลิตเรียบร้อยแล้ว) |
| เลขที่สัญญา | |
| เป็นโครงการวิจัยที่ใช้ในการจบการศึกษา | ไม่ใช่ |
| เป็นโครงการวิจัยรับใช้สังคม | ไม่ใช่ |
| บทคัดย่อโครงการ | วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้ คือ เพื่อพัฒนาเส้นใยจากเปลือกหมากให้เหมาะสมต่อการผลิตเป็นแผ่นไม้อัด เพื่อพัฒนากาวจากน้ำยางธรรมชาติและน้ำยางธรรมชาติอิพอกไซด์เพื่อใช้ประสานเส้นใยเปลือกหมาก และเพื่อพัฒนากระบวนการผลิต และขึ้นรูป ผลิตภัณฑ์แผ่นไม้อัดจากเส้นใยเปลือกหมาก งานวิจัยเริ่มจากเตรียมเส้นใยดูลักษณะผิวของเส้นใยที่เตรียมได้มีลักษณะสีคล้ำเข้มขึ้นเมื่อปรับสภาพผิวด้วยสารละลาย NaOH และเมื่อนำเส้นใยไปส่องดูลักษณะผิวด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดพบว่าขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของเส้นใยเปลือกหมากมีความหลากหลายเป็นช่วงกว้างตั้งแต่ 100 – 400 ไมครอน ผิวของเส้นใยเปลือกหมากมีลักษณะเป็นรูพรุนจำนวนมากและรูพรุนเหล่านี้จะมีลักษณะชัดขึ้น ขรุขระมากขึ้นเมื่อนำไปผ่านการปรับสภาพผิวด้วยสารละลายโซเดียมไฮดรอกไซด์ ยางธรรมชาติอิพอกไซด์ที่ระดับ 20 % โมล เป็นระดับที่เหมาะสมสำหรับนำมาเตรียมกาวประสาน การใช้กาวจากยางธรรมชาติจะให้สมบัติเชิงกลที่ดีกว่ากาวจากยางธรรมชาติอิพอกไซด์ การใช้กาวจากยางธรรมชาติจะมีค่าการดูดซับน้ำต่ำกว่ากาวจากยางธรรมชาติอิพอกไซด์ การใช้แป้งจากข้าวเหนียวในปริมาณ 15 phr จะให้สมบัติเชิงกลของแผ่นไม้อัดที่เหมาะสมและดีที่สุด การใช้เส้นใยเปลือกหมากในปริมาณที่เพิ่มมากขึ้นจะส่งผลให้ค่าการดูดซับน้ำมีค่าเพิ่มขึ้น การใช้เส้นใยเปลือกหมากในปริมาณที่เพิ่มมากขึ้นจะส่งผลให้ค่าสมบัติความต้านทานต่อแรงดึงมีค่าแนวโน้มลดลง การใช้เส้นใยเปลือกหมากในปริมาณที่เพิ่มมากขึ้นจะส่งผลให้ค่าสมบัติการทนแรงกระแทกมีค่าแนวโน้มลดลง และ การใช้ปริมาณเส้นใยในปริมาณที่เพิ่มมากขึ้นจะส่งผลให้ค่าโมดูลัสแตกร้าวเพิ่มขึ้น |
| รายละเอียดการนำไปใช้งาน | |
| เอกสาร Final Paper(s) |
|
ทีมวิจัย

หัวหน้าโครงการ
| ที่ | นักวิจัย | หน่วยงาน | ตำแหน่งในทีม | การมีส่วนร่วม (%) |
|---|---|---|---|---|
| 1 | สุวัฒน์ รัตนพันธ์ | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตนครศรีธรรมราช | หัวหน้าโครงการ | 50 |
| 2 | ผศ. จุฑาทิพย์ อาจชมภู | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตนครศรีธรรมราช | ผู้ร่วมวิจัย | 20 |
| 3 | เดี่ยว สายจันทร์ | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตนครศรีธรรมราช | ผู้ร่วมวิจัย | 20 |
| 4 | กัญญมน มีแก้ว | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตนครศรีธรรมราช | ผู้ร่วมวิจัย | 10 |