โครงการวิจัย
นโยบายระบบขนส่งเสริมเพื่อเชื่อมต่อระบบรางจังหวัดสงขลาเพื่อรองรับแนวคิดการพัฒนาพื้นที่รอบสถานีขนส่ง
Feeder System Policy to connect railway system in Songkhla province for support Transit Oriented Development
รายละเอียดโครงการ
| ปีงบประมาณ | 2563 |
| หน่วยงานเจ้าของโครงการ | |
| ลักษณะโครงการ | โครงการใหม่ |
| ประเภทโครงการ | โครงการเดี่ยว |
| ประเภทงานวิจัย | โครงการพื้นฐาน |
| วันที่เริ่มโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 1 ตุลาคม 2562 |
| วันที่สิ้นสุดโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 30 กันยายน 2563 |
| วันที่ได้รับทุนวิจัย (พ.ศ.) | 1 ตุลาคม 2562 |
| ประเภททุนวิจัย | งบประมาณรายได้ |
| สถานะโครงการ | สิ้นสุดโครงการ(ส่งผลผลิตเรียบร้อยแล้ว) |
| เลขที่สัญญา | |
| เป็นโครงการวิจัยที่ใช้ในการจบการศึกษา | ไม่ใช่ |
| เป็นโครงการวิจัยรับใช้สังคม | ไม่ใช่ |
| บทคัดย่อโครงการ | ทศบาลนครสงขลาเป็นศูนย์กลางของกิจกรรมที่ดึงดูดความต้องการการเดินทางให้เข้ามาใน พื้นที่เอง ซึ่งจะมีปริมาณรถจากภายนอกเข้ามาในพื้นที่ประมาณ ร้อยละ 40 ส่งผลให้เกิดปัญหาด้าน การจราจรจากภายนอก การรถไฟจึงได้มีนโยบายสร้างรถไฟทางคู่เชื่อมอำเภอหาดใหญ่และเทศบาล นครสงขลา เพื่อลดปัญหาจราจรและขนส่ง จากการวิเคราะห์ข้อมูล จำนวน 4 ด้าน ได้แก่ 1) ความต้องการการเดินทาง 2) การวิเคราะห์ข้อมูลโครงข่ายถนน 3) การประเมินการเข้าถึงระบบ ขนส่งสาธารณะ ซึ่งประกอบด้วย สถานีรถไฟสงขลา จุดรับส่งผู้โดยสาร และ 4) การวิเคราะห์ที่ตั้ง ตำแหน่งและแนวเส้นทางการให้บริการระบบขนส่งเสริม สรุปว่า สำหรับบริเวณตอนกลางของ เทศบาลจะมีแรงดึงดูดการเข้ามาภายในพื้นที่มากที่สุด เนื่องจากเป็นพื้นที่ดำเนินกิจกรรมทั้งของ ระบบราชการ เอกชน สถานศึกษา ที่พักอาศัย รวมถึงการท่องเที่ยว ด้านการประเมินการเข้าถึงจุดรับส่งผู้โดยสารด้วยวิธีการเดิน ผู้วิจัยได้ใช้โปรแกรม ArcMap วิเคราะห์หาพื้นที่และถนนที่เชื่อมต่อกับจุดรับส่งดังกล่าว โดยแบ่งเป็น 3 ระยะทาง คือ 180 เมตร 250 เมตร และ 500 เมตร เพื่อให้สอดคล้องกับสภาพภูมิอากาศร้อนชื้น และแนวความคิดการ พัฒนาพื้นที่รอบสถานีขนส่งมวลชน พบว่า บริเวณถนนตอนกลางของเมืองนั้นผู้โดยสารมีทางเลือก ในการใช้บริการได้เนื่องจากมีจุดให้บริการรายล้อมในเขตเทศบาลนครสงขลา ส่วนพื้นที่ตอนล่างของ เมือง แหล่งท่องเที่ยวย่านเมืองเก่า และริมทะเล ประชาชนยังไม่สามารถเดินเท้าเข้าสู่จุดรับส่ง ผู้โดยสารได้ภายในระยะทาง 180 เมตร ซึ่งเป็นช่องว่างในการเดินทางเชื่อมต่อเข้าสู่สถานีรถไฟ สงขลาในอนาคตได้ จึงต้องมีการเพิ่มเติมจุดรับส่งผู้โดยสารเพื่อให้เกิดความเชื่อมโยงในการเดินทาง สำหรับการประเมินการเข้าถึงสถานีรถไฟสงขลาด้วยวิธีการเดินเท้า พบว่า สถานีรถไฟสงขลา มีที่ตั้งที่ดี อยู่ใกล้ชิดกับแหล่งกิจกรรมต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการจ้างงาน สถานศึกษา สถานพยาบาล ตลาดร้านค้า และที่พักอาศัย รวมถึงมีการเชื่อมต่อกับจุดรับส่งผู้โดยสารที่อยู่ล้อมตัวสถานีรถไฟได้ เป็นอย่างดี จากผลการประเมินการเข้าถึงทั้งจุดรับส่งผู้โดยสารและสถานีรถไฟ พบว่า ยังมีช่องว่างในการ เชื่อมต่อจุดรับส่งผู้โดยสารที่อยู่ห่างออกไปจากสถานีรถไฟสงขลา จึงมีนโยบายเพิ่มประสิทธิภาพการ ขนส่งสาธารณะ จำนวน 2 แนวทาง คือ 1) การเพิ่มจุดเชื่อมต่อจุดรับส่งผู้โดยสาร และ 2) การเพิ่ม ระบบขนส่งเสริมจำนวน 2 สาย นโยบายการเพิ่มจุดรับส่งผู้โดยสารจะเน้นปิดช่องว่างการเดินทางในบริเวณที่ผู้โดยสารยังไม่ สามารถเดินเท้าเข้าสู่จุดรับส่งผู้โดยสารได้ เพื่อให้เกิดทางเลือกในการเดินทาง การลดจำนวน ยานพาหนะส่วนบุคคลที่ต้องการเข้าเมือง การลดปัญหาจราจร ปัญหาสิ่งแวดล้อม และการสร้าง รายได้แก่ผู้ประกอบการขนาด นโยบายการเพิ่มเส้นทางระบบขนส่งเสริมที่ให้บริการรถเวียนจำนวน 2 สาย โดยสายที่ 1 จะ เน้นการให้บริการผู้โดยสารที่อยู่ในชุมชนตอนล่างและตอนกลางของเทศบาลนครสงขลา ส่วนสายที่ 2 จะเน้นการให้บริการการท่องเที่ยว และผู้โดยสารตอนบนและตอนกลาง โดยรูปแบบการเดินรถจะ เดินรถในส่วนตอนบนและตอนกลางของเทศบาลนครสงขลา |
| รายละเอียดการนำไปใช้งาน | |
| เอกสาร Final Paper(s) |
|
ทีมวิจัย
| ที่ | นักวิจัย | หน่วยงาน | ตำแหน่งในทีม | การมีส่วนร่วม (%) |
|---|---|---|---|---|
| 1 | ชลัท ทิพากรเกียรติ | คณะวิศวกรรมศาสตร์ ราชมงคลศรีวิชัย สงขลา | หัวหน้าโครงการ | 60 |
| 2 | ผศ.ดร. ณัฐนีภรณ์ น้อยเสงี่ยม | คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ราชมงคลศรีวิชัย สงขลา | ผู้ร่วมวิจัย | 40 |